หนังสือเล่มนี้เป็นเสมือนกระท่อมหลังน้อยที่เชื้อเชิญให้ผู้คนลงมานั่งดื่มชา ด้วยการทำตัวให้เนิบช้า ชื่นชมความงามท่ามกลางชีวิตความเป็นอยู่ประจำวันอันรีบเร่งและสับสนวุ่นวายที่ห้อมล้อมในวิถีชีวิตและการงาน เสน่ห์ของ ‘หนังสือแห่งชา’ งอกเงยจากการเป็นบทความประท้วงการไหลบ่าท่วมท้นของอารยธรรมตะวันตกสู่สังคมญี่ปุ่นในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ซึ่งเป็นสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อสังคมญี่ปุ่นได้ต้องรับหรือน้อมรับอารยธรรมตะวันตกที่แตกต่างอย่างที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ ผู้เขียนค้นพบสิ่งที่จะใช้เยียวยาจิตใจก็คือ ‘ปรัชญาวิถีแห่งชา’ ที่มิใช่เป็นเพียงแค่สุนทรียศาสตร์ หากยังประกอบด้วยมิติด้านจริยธรรมและศาสนาซึ่งสะท้อนมุมมองว่าด้วยเรื่องของมนุษย์และธรรมชาติ ‘คะคุโซ โอคะคุระ’ เขียนด้วยภาษาที่ประณีต แต่ละบททำให้เข้าใจกระบวนวิธีชงชาอันละเมียดประณีต ก่อรูปเป็นพิธีชงชาอันงดงามสู่วิถีแห่งชีวิตประจำวันที่สงบเย็นและเรียบง่าย ดั่งที่ผู้เขียนกล่าวไว้ “จงแบ่งเวลามาดื่มชา...ขอให้เราระลึกถึงความไม่เที่ยงแท้ และดื่มด่ำกับความงามอันไม่จีรัง”